Tango Connection–Η Σύνδεση στο Τανγκό
“….Mια επιτυχημένη σύνδεση στο τανγκό, άσχετα από το στυλ ή τη μουσική απόδοση, είναι αυτή στην οποία η πληροφορία ρέει και προς τις δυο πλευρές, αντικαθιστώντας την οπτική των δυο ατόμων με την γνώση του ενός. Οι χορευτές μιλούν για διαμοιραζόμενη ισορροπία ακόμα και για κοινό νου. Η συχνά χρησιμοποιούμενη έκφραση «τέσσερα πόδια και ένα σώμα» είναι ένας πολύ καλός τρόπος για να περιγραφεί ένα ζευγάρι το οποίο χορεύει τανγκό. Σε αυτή την εμπειρία της σύνδεσης με τον άλλο ανακαλύπτουμε την μεταμορφωτική πλυρά του τανγκό ως πρακτική, παρά ως μια απλή απολαυστική δραστηριότητα….”
“.…Για εμένα, αυτή η σύνδεση (για την οποία μιλώ) εάν την αισθανθώ , τείνει να συμβαίνει πριν από την έναρξη του χορού. Στο σημείο που με δέχεται ανάμεσα στα χέρια του και εγώ περνάω το χέρι μου στην πλάτη του μέχρι το άγγιγμα των δαχτύλων μας. Ποιητικό. Σαν δυο μισά, που βρήκαν ξανά το ταίρι τους. Είναι πολύ σπάνιο αλλά όταν συμβαίνει, είναι σίγουρο ότι θα συνειδητοποιήσουμε ότι άξιζε την αναμονή…”
“….Ήμουν τελείως απροετοίμαστη για αυτό. Δεν μπορούσα να σκεφτώ ότι ήταν δυνατό να αισθανθώ κάτι τέτοιο όταν για πρώτη φορά βίωσα αυτό που μετέπειτα έμαθα ότι λέγεται σύνδεση στο τανγκό. Δεν ήταν μέρος του λεξιλογίου μου και ξεκάθαρα δεν είχα και την αίσθηση του, έτσι δεν μπορούσα να το εκφράσω αλλά ούτε και να ακολουθήσω τα κατάλληλα βήματα για να το αναπαράγω….”
“…Με τα μάτια μου κλειστά, κινήθηκα με απόλυτο συγχρονισμό, με διάθεση για οικοθελή παράδοση στην ασφαλή καθοδήγηση του. Σε κάτι που έμοιαζε με την σπιτική ασφάλεια, στον στιβαρό εναγκαλλισμό του, άφησα τον ευατό μου σε μια ευχάριστη και αισθησιακή στιγμή. Βαριά, ζεστή και έντονη, άφησα τον ευατό μου να συντονιστεί με την αναπνοή μου και βίωσα τη στιγμή, αυτόν τη μουςική το τανγκό, που με αγκάλιασαν και με μετέφεραν σε μια κατάσταση στην οποία είχα απωλέσει και την αίσθηση ότι πατούσα στο πάτωμα. Δεν υπήρχε γαλήνη. Η αισθησιακή διάθεση και ο εθισμός ήταν μέρος αυτής της στιγμής και ήταν παρόντα συνεχώς. Η σύνδεση συνοδευόταν από μια παράξενη κατάσταση μέθης: το αίσθημα του ότι αποκαλύφθηκες, ξεγυμνώθηκες, καθώς η μουσική σταμάτησε, η κραυγαλέα ανάγκη για ακόμα περισσότερο από αυτό, η φρέσκια αίσθηση που είχα από την στιγμή που ήμουν δεμένη με αυτόν….”
“…Που και που μια ντάμα, μια τανγκέρα (tanguera) έρχεται και αιχμαλωτίζει την ψυχή μου με την αισθησιακή της κίνηση, το γεμάτων ευωδιές λουλουδιών άρωμα της, τον αλαζονικό εναγκαλισμό της, την ακτινοβολούμενη ζωντάνια και το παιχνιδιάρικο παιδικό στυλ...”
“…ρίχνω το βλέμμα (cabaceo) στη γυναίκα που επιθυμώ να χορέψω. Όταν την παρατηρούσα νωρίτερα, αισθάνθηκα ότι θα μπορούσα εύκολα να χαλαρώσω, να γελάσω και να περπατώ με μεγάλη απόλαυση μαζί της….”
“….Σύντομα αφού ξεκινήσαμε, με ξάφνιασε σε εξοργιστικό σημείο καθώς κινούνταν με τρόπους που δεν είχα βιώσει ποτέ μου. Η ενέργεια της επιθυμίας και του παιχνιδιού που εξέφρασε ξεπέρασε κάθε άλλη χορεύτρια μέχρι σήμερα. Κούνησα το κεφάλι μου αρκετές φορές στην προσπάθειά μου να συγκρατήσω την ενέργεια που εξέπεμπε. Μέχρι το τέλος αυτού του τραγουδιού, συνειδητοποίησα ότι ήταν ένας από τους κορυφαίους χορούς που είχα ποτέ. Με είχε κυριολεκτικά απογειώσει....”
“….Τα αστέρια φαινόταν να έχουν ευθυγραμμιστεί μαζί μου γι 'αυτή τη μιλόνγκα καθώς παρέμεινα άφωνος….”
"….Θα ήθελες να χορέψουμε?"
“….Γύρισα και είδα έναν λεπτό άντρα, μεγαλύτερο από μένα, με λεπτή μύτη και φιλική έκφραση. Σηκώθηκα….”
“….Μόλις αρχίσαμε να κινούμαστε, θα μπορούσα να πω ότι αυτός ο χορός ήταν διαφορετικός. Το οδήγημα του ήταν ομαλό και ισορροπημένο, ήξερα ακριβώς τι μου ζητούσε να κάνω. Κινούσαμε με μια αόρατη αρμονία. Έκλεισα τα μάτια μου: όλα εξαφανίστηκαν εκτός από τη μουσική και την τέλεια σύνδεση μεταξύ μας. Έκανα στροφή, περιστροφή, ισορρόπησα στο ένα πόδι ενώ με γύρισε σε κύκλο. Έκανα πράγματα που δεν είχα κάνει ποτέ πριν - πράγματα που δεν μπορούσα να επαναλάβω με κανέναν άλλο. Το μόνο που έπρεπε να κάνω ήταν να επικεντρωθώ στις λεπτές μετατοπίσεις του βάρους, αν έδινα προσοχή σε αυτό, και μόνο σε αυτό, θα μπορούσα να κάνω τα πάντα. Οι χοροί προκαλούν θολούρα καθώς ο ένας διαδέχεται τον άλλο. Όταν άνοιξα τα μάτια μου ανάμεσα στους χορούς, ίσα ίσα μπορούσα να αναγνωρίσω τον χώρο….”
“….Μιλήσαμε για λίγα λεπτά και στη συνέχεια είπαμε καληνύχτα. Δεν μιλήσαμε για προσωπικά πράγματα. Δεν ανταλλάξαμε αριθμούς τηλεφώνων. Δεν σχεδιάσαμε να χορέψουμε ξανά. Δεν ήταν απαραίτητο - οι στιγμές οι ίδιες ήταν τόσο τέλειες. Αυτό ήταν τανγκό….”
