Osvaldo Pugliese
(1905 – 1995)
Γεννημένος στη Μουσική
Ο Osvaldo Pugliese γεννήθηκε το 1905 στη Villa Crespo (γειτονιά του Μπουένος Άιρες), γονείς του η Aurelia Terragno και ο Adolfo Pugliese, μια ιταλική οικογένεια μεταναστών.
Το πλήρες όνομα του ήταν Osvaldo Pedro Pugliese.
Από την παιδική του ηλικία, περιβάλλεται με μουσικούς ήχους οι οποίοι σίγουρα διαμόργοσαν το μουσικό του ταλέντο: ο πατέρας του ήταν ένας ερασιτέχνης φλαουτίστας τανγκό σε διάφορες conjuntos (ομάδες - κυρίως κουαρτέτα) της παλιάς φρουράς, και δύο από τους αδελφούς του ο Vicente Salvador και ο Alberto Roque ήταν βιολονίστες.
Ο πατέρας του ξεκινά την διδασκαλία του Osvaldo στο βιολί από μικρό παιδί. Η ικανότητά του για τη μουσική του δίνει μια περίοπτη θέση στο Odeon Conservatory, όπου λαμβάνει εκπαίδευση, από μαέστρους όπως ο Antonio D'Agostino, ο Rubione Scaramuzza και ο Pedro Vicente. Δείχνει μια κλίση για το πιάνο, και αυτό θα γίνει το βασικό του όργανο καθ 'όλη τη ζωή του.
Ο ηλικίας 15χρονών Pugliese σχηματίζει ένα τρίο με τον μπαντονεονίστα Domingo Faillac και το βιολονίστα Alfredo Ferrito, και κάνει το ντεμπούτο του επαγγελματικά σε τοπικό καφενείο με το ψευδώνυμο Café de La Chancha (το «βρώμικο Cafe"). Στην πραγματικότητα, το La Chancha ήταν το παρατσούκλι ενός χοντρού κιθαροπαίκτη ο οποίος συνήθιζε να πίνει σε ένα κοντινό μπαρ- και μια μέρα μαχαίρωσε μέχρι θανάτου κατά τη διάρκεια του Carnaval, και το καφενείο πήρε την ονομασία του από αυτόν.
Ενηλικίωση
Το 1921 ο Osvaldo Pugliese είναι 16 χρονών.
Κάνει την κίνηση του στο στο Μπουένος Άιρες αναζητώντας - όπως όλοι οι μουσικοί - επιτυχία, φήμη και την τύχη.
Συναντά την Francisca Bernardo Cruz γνωστή με το ψευδώνυμος Paquita Bernardo, η οποία είναι και η πρώτη γυναίκα επαγγελματίας μπαντονεονίστα στην Αργεντινή.
Η Cruz δημιουργεί την πρώτη της μπάντα την Paquita Orchestra, μια εξάδα που η οποία περιελάμβανε τον Osvaldo Pugliese στο πιάνο, καθώς και τους Alcides Palavecino και Elvino Vardaro για βιολιά, τον Miguel Loduca για φλάουτο και τον Arturo Bernardo στα τύμπανα. Η μπάντα θα κάνει το ντεμπούτο της τον ίδιο χρόνο σε ένα μπαρ με την ονομασία Domínguez, συνεχίζοντας τις εμφανίσεις και σε άλλες τοποθεσίες: La Paloma, La Glorieta, La Terraza, Café de Peracca, Café Venturita, Café San Bernardo, Café St. George και El Nacional de Villa Crespo.
Η πρώτη εισβολή στο Τανγκό
Στην ηλικία των 20, το 1908 ο Canaro έρχεται σε επαφή με το τανγκό σε μια συνάντηση με έναν γείτονα, τον μουσικό παντονεόν και διευθυντή ορχήστρας Vicente Greco το 1908. Από τότε ο Canaro αρχίζει να αφιερώνει τον εαυτό του στο τανγκό και πραγματοποιεί σειρά εμφανίσεων στην συνοικία La Boca. Επίσης, συνοδεύει τον Greco σε μια σειρά από περιοδείες, οι οποίες ήταν εμπορικές επιτυχίες. Παρεμπιπτόντως, ο όρος Orchestra Típica αποδίδεται στον Greco ο οποίος ήθελε την ορχήστρα του να διαφοροποιείται από εκείνους με διαφορετικούς ρυθμούς.
Τέσσερα χρόνια αργότερα το 1912, στην ηλικία των 24 ο Canaro συνθέτει το πρώτο του τάνγκο την Pinta Brava.
Ο Canaro και ο and Greco ήταν πολύ επιτυχημένοι: να συσσωρεύσουν πλήθη από όλο το Μπουένος Άιρες, ιδιαίτερα στον κεντρικό δρόμο που ονομάζεται Calle Corrientes, και επίσης σε διάσημα μέρη όπως η Salon La Argentina. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, που παράγουν τους πρώτους τους δίσκους κάτω από την ετικέτα της Casa Tagini.
Τέσσερα χρόνια αργότερα το 1912, στην ηλικία των 24 ο Canaro συνθέτει το πρώτο του τάνγκο την Pinta Brava.
Paquita Bernardo aka Francisca Bernardo Cruz
Ο Pugliese μετά από τρία χρόνια, σε ηλικία 19χρονών αφήνει την Paquita Orchestra και το 1924 και παίρνει μέρος στο κουαρτέτο Enrique Pollet, το οποίο έχει τον Enrique Pollet στο μπαντονεόν, τους Emilio Marchiano και Bernardo Perrone για βιολιά, και φυσικά τον Osvaldo Pugliese στο πιάνο. Την περίοδο αυτή ο Pugliese γράφει ένα από τα όμορφα κομμάτια του που ονομάζεται Recuerdo, η πιο διάσημη σύνθεση του.
Αυτό το κομμάτι θεωρείται από πολλούς ως η αρχή του instrumental τάνγκο.
Recuerdo από τον Osvaldo Pugliese (όπως εκτελέστηκε το 1989)
Στα Ισπανικά η λέξη Recuerdo σημαίνει “μνήμη”. Το όνομα του τραγουδιού ήταν αυτό γιατί ο Osvaldo αγαπούσε τις μνήμες από τα ξαδέλφια του, οι οποίοι ερχόταν στο La Chancha για να τον ακούσουν να παίζει τανγκό. Όταν χρόνια αργότερα τον ρώτησαν το όνομα αυτού του τανγκό, είπε ότι δεν έχει ένα όνομα, αλλά θα ονομάσει Recuerdo για να το αφιερώσει στα ξαδέρφια του.
Δύο χρόνια μετά από αυτό γίνεται ο πιανίστας στην ορχήστρα του μπαντονεονίστα Pedro Maffia, η οποία έχει επίσης σε και τον Elvino Vardaro. Αν και αυτή η ορχήστρα δεν πάει και τόσο καλά, ωστόσο σηματοδοτεί την έναρξη της ανόδου του Osvaldo στο επίπεδο του μαέστρου. Αξίζει να σημειωθεί ότι αυτή η ομάδα ακολουθεί τη σχολή μουσικής De Caro, που χαρακτηρίζεται από πιο αργή και νωχελική ερμηνεία και η οποία επηρεάζει κάθε μπαντονεονίστα στη συνέχεια. Η δουλεία του Pugliese πάνω σε αυτό το στυλ θα συνεχιστεί σε όλη του την καριέρα.
Ο Osvaldo Pugliese στην ορχήστρα του Pedro Maffia
Το 1929 σε ηλικία 24 χρονών ο Pugliese αφήνει την ορχήστρα του Pedro Maffia και μαζί με τον βιολιστή Elvino Vardaro σχηματίσουν τη δική τους εξάδα με την ονομασία Sexteto Tipico Vardaro-Pugliese, που διαρκεί για 2 χρόνια. Η ομάδα περιλαμβάνει σημαντικούς μουσικούς του Αργεντίνικου Τανγκό όπως τον βιολιστή Alfredo Gobbi, τους παντεονίστες Ciriaco Ortiz και Anibal Troilo, και τον Luis Adesso στο κοντραμπάσο.
Η εξάδα αυτή η οποία χαρακτηρίζεται από το στυλ De Caro, θεωρείται από τους μουσικούς ιστορικούς ότι είχε μεγάλη επιρροή, και τα πλήθη την δέχτηκαν με μεγάλο ενθουσιασμό αν και ποτέ δεν έκανε κάποια ηχογράφηση.
Η εξάδα αποφάσισε να περιοδεύσει σε όλη την Αργεντινή, ωστόσο, η επιτυχία δεν ήρθε. Μάλιστα μια περιοδεία της είχε τέτοια αποτυχία που ο Pugliese και ο Vardaro αναγκάστηκαν να πουλήσουν υπάρχοντά τους σε ένα ενεχυροδανειστήριο για να αγοράσουν εισιτήρια μετ 'επιστροφής για το Μπουένος Άιρες.
Elvino Vardaro και Osvaldo Pugliese
Κατά τη διάρκεια των επόμενων ετών, ο Pugliese παίζει σε καφενεία, όπου στην πραγματικότητα στα τέλη της δεκαετίας του 1920 και στις αρχές του '30 το τανγκό βασίλευε. Παράλληλο ο Osvaldo παίζει και σε άλλες ομάδες μαζί με τον βιολιστής Alfredo Gobbi και τον μπαντονεονίστα Aníbal Troilo. Έχει επίσης σχηματίζει ντουέτα: πρώτα με τον Alfredo Gobbi, ξανά με τον Elvino Vardaro με τον οποίο παίζουν στο οπότε εκτελούν στο Radio Argentina. Ο Μπαντονεονίστας Pedro Laurenz αποφασίζει να σχηματίσει μια ορχήστρα, και παίρνει τον Pugliese ως πιανίστα. Λίγο καιρό αργότερα, ο ίδιος παίζει με τον μπαντονεονίστα Miguel Calo.
Είναι γνωστό ότι το όνειρο του Osvaldo του (όπως και πολλών μουσικών της εποχής εκείνης) ήταν να διευθύνει τη δική του επιτυχημένη ορχήστρα. Το 1936, σε ηλικία 31χρονών, αυτό το όνειρο θα εκπληρωθεί: ο ίδιος δημιουργεί ένα σεξτέτο, ως μέρος της συνεργασίας με τον Alfredo Calabro, τον Juan Abelardo Fernandez, τους μπαντονεονίστας Marcos Madrigal, Pedro Juan Rolando Curzel, τον βιολιστή Potenza και τον Aniceto Rossi στο κοντραμπάσο. Η ομάδα κάνει το ντεμπούτο της στο Germinal Cafe (στην οδό Corrientes στο Μπουένος Άιρες), και παίζει για δύο χρόνια, χωρίς να προκαλέσει μεγάλη εντύπωση.
Η επιτυχία
Το 1939 σε ηλικία 34 χρονών ο Pugliese σχηματίζει τη δική του ορχήστρα την Orquesta Típica Pugliese, δίνοντας παραστάσεις στο καφέ El National από τις 11 Αυγούστου 1939. Αυτή τη φορά η εντύπωση που προκαλούν είναι απίστευτη. Ο κόσμος τους θεωρεί μαέστρους. Αυτή η ορχήστρα, με διάφορες αλλαγές μουσικών, θα παραμείνει μέχρι το τέλος της ζωής του και σίγουρα θεωρείται μια από τις καλύτερες ορχήστρες τανγκό στον κόσμο.
Orquesta Típica Pugliese
Η Orquesta tipica Pugliese πάει από επιτυχία σε επιτυχία, και ξεκινά τις ηχογραφήσεις στις 15 Ιουλίου του 1943. Αξίζει να σημειωθεί η ευγλωττία με την οποία το elportaldeltango περιγράφει αυτή την ορχήστρα:
“….Η συμβολή του στο τανγκό ήταν ένας τρόπος ερμηνείας ο οποίος μπορούσε να ενώσει μια τέλεια χορευτική προσαρμοστικότητα χορό με μια σύνθετα δομημένη αρμονική αντίληψη.
Ο ρυθμικός τονισμός της ορχήστρας του, βασίζεται σε μια υπέρθεση ηχητικών στρωμάτων τα οποία σχηματίζουν έναν λεπτό και πολυρυθμικό μηχανισμό, με τον οποίο διαφορετικά ορχηστρικά μέρη κινούνται σε μια ποικιλία από στυλ και εφέ.
Είναι αναγκαίο να αναφέρουμε την προσωπικότητα του συνθέτη στο πιάνο, και την προσφορά στην ορχήστρα, του πρώτου μπαντεονίστα Osvaldo Ruggiero, του πρώτου βιολονίσταύ Enrique Camerano και του κοντραμπάσου Aniceto Rossi.
Η ορχήστρα Pugliese είναι η εξελικτική σύνθεση των καλύτερων ενορχηστρωμένων( instrumental) τανγκό. θα μπορούσε να ειπωθεί ότι αποτελεί το ακριβές όριο διαδικασίας ενός πενηντάχρονου μετασχηματισμού…”
Η Orquesta Típica Pugliese είχε στον πυρήνα της την σχολή του De Caro και το στυλ της: χωρίς drums, σόλο με μπαντονεόν, κράτημα στις νότες παραπάνω για τη δημιουργία δραματικού τόνου (rubato), εναλλαγή αργού και γρήγορου ρυθμού (slargando ή slentando). Ένα από τα κυριότερα χαρακτηριστικά του στυλ του ήταν γνωστό με μια λέξη, "yumba", η οποία δήλωνε ότι ο πρώτος και τρίτος κτύπος θα ήταν μακρύτεροι ενώ ο δεύτερος και ο τέταρτος θα ήταν πιο σύντομοι (μπάσα πιάνο νότα).
Το 1943 ο Pugliese έκανε την πρώτη του ηχογράφηση με την Odeon, Stentor και Phillips, ενώ ταξίδευε σε όλο τον κόσμο. Τα χρόνια που ακολούθησαν συνέθεσε πολλά τανγκό με καλύτερα τα Recuerdo, La Yumba (1946), Negracha (1948) και Malandraca (1949).
Osvaldo Pugliese La Yumba (όπως εκτελέστηκε στο Teatro Colon 1985)
Osvaldo Pugliese Negracha
Osvaldo Pugliese Malandraca
Η Διάκριση
Ο Pugliese έλαβε πολλές διακρίσεις. Βραβεύτηκε με μετάλλιο πολιτισμού από την Κούβα, ονομάσθηκε Commandeur de L'Ordre des Arts et Lettres από τη Γαλλία και το Μπουένος Αύρες τον ονόμασε διακεκριμένο πολίτη (distinguished citizen). Η Argentina Society of Authors and Composers και η Tango Collectors Association αποκάλυψε μια τιμητική πλάκα στην Avenida Corrientes. Επίσης έλαβε τον τίτλο του Honorary Academician of the Academia Nacional del Tango. Στη παλιά του γειτονιά Villa Crespo, ο σιδηροδρομικός σταθμός ονομάσθηκε Malabia - Osvaldo Pugliese.
Ο Rodolfo Mederos είπε γι’αυτόν:
“….νομίζω ότι θα πρέπει να δούμε τον Osvaldo Pugliese από πολλές γωνίες. Ο Osvaldo αντιπροσώπευε την ακεραιότητα τόσο μουσικά όσο και ιδεολογικά. Θέλω να πω ότι δεν ανήκε στη τάξη των μουσικών, οι οποίοι ήταν οπορτουνιστές.”
Οι συνέπειες του γεγονότος αυτού ήταν ότι σε όλη του τη ζωή είχε στόχους που δεν ήταν εύκολο να ολοκληρωθούν σε περιόδους απαγόρευσης, καθώς ο ίδιος είχε διαχωριστεί από την κοινωνία λόγω των διαφορετικών του ιδεών …”
To 1985 σε ηλικία των 80 ο Pugliese γιόρτασε τα γενέθλια του παίζοντας με την ορχήστρα του στο διάσημο Teatro Colon του Μπουένος Άιρες. Το μέρος ήταν γεμάτο για να χειροκροτήσουν τον άνθρωπο που ερμήνευσε σε όλο τον κόσμο.
Μετά από μια σύντομη ασθένεια πέθανε στο Μπουένος Άιρες, στις 25 Ιουλίου του 1995 σε ηλικία 89 χρονών. Η La Yumba ακούστηκε στην κηδεία του. Τη δύναμη του κληρονόμησαν η κόρη του Beba και η εγγονή του Carla και οι δυο πιανίστριες.
Μνημείο του Osvaldo Pugliese, στη γενέτειρά του Villa Crespo
Ο Αγωνιστής
Θα πρέπει να γνωρίζουμε και την άλλη πλευρά του Pugliese , αυτή του αφοσιωμένου ακτιβιστή. Ο Pugliese οργάνωνε απεργίες εργατών αλλά προσπαθούσε να βελτιώσει τις συνθήκες ζωής των πορνών της εποχής. Το 1936 έγινε μέλος του Κομμουνιστικού κόμματος της Αργεντινής, πράγμα το οποίο δημιούργησε πολλούς εχθρούς οι οποίοι όχι μόνο τον απομόνωσαν αλλά έφθασαν στο σημείο να τον φυλακίσουν επίθεση προερίας Juan Domingo Peron. Παρόλα αυτά η ορχήστρα του συνέχιζε να υπάρχει και να παίζει. Μάλιστα σε όσες εκδηλώσεις της δεν μπορούσε να συμμετάσχει ο Pugliese πάντοτε υπήρχε σε ένδειξη σεβασμού ένα γαρύφαλλο στο πιάνο του.
Το 1935 ο Pugliese και άλλοι μουσικοί ίδρυσαν το πρώτο σωματείο για τα δικαιώματα των καλλιτεχνών, δουλεύοντας παράλληλα άπειρες ώρες και χωρίς καμμιά ιδιαίτερη αμοιβή. Η κόρη του Pugliese είπε για τον πατέρα της:
“….ο πατέρας μου ήταν ένας αγωνιστής, ένας άνδρας μεγάλης αντοχής στη δουλειά και ένας ασυμβίβαστος ιδεολόγος....”
Ο Pugliese είχε κάποτε πει:
“….Ίδρυσα την εργατική ένωση το 1935 επειδή εμείς οι μουσικοί δεν είχαμε. Ήταν μια τεράστια κίνηση, η οποία εξαιτίας της έλλειψης εμπειρίας αλλά και των διαφωνιών μεταξύ μας είχε αρκετά προβλήματα. Παρόλα αυτά όλοι έδειξαν μαχητικότητα και τελικά καταφέραμε να αυξήσουν τους μισθούς μας, να κατοχυρώσουμε την εβδομαδιαία μας αργία και το ωράριο μέχρι τις 4 το πρωί.....”
Όταν μια φορά ο Pugliese έπαιζε την Cumparsita, η αστυνομία μπήκε στο κέντρο και τον διέταξε να σταματήσει. Οι ιδιοκτήτες του κέντρου μάταια προσπάθησαν να πείσουν την αστυνομία στο ότι δεν θα ήταν ωραίο να διακόπτει την ορχήστρα όταν αυτή παίζει και τους θαμώνες όταν αυτοί χορεύουν τανγκό. Τότε ο Pugliese αναλαμβάνοντας την πρωτοβουλία άρχισε να παίζει την Cumparsita συνέχεια και το κοινό συνέχιζε να χορεύει. Τελικά η αστυνομία μετά από ώρες αναγκάστηκε να φύγει αφήνοντας τον Pugliese με το ρεκόρ της πιο πολυπαιγμένης σε μια νύχτα εκδοχή της Cumparsita.
Η Αγάπη του
Lydia Elman
Η αγάπη του εκτός από τη μουσική ήταν η για 45 χρόνια σύντροφος του Lydia Elman.
Μετά τον θάνατο του Pugliese η Lyndia συνέχισε να ζει στο γεμάτο συλλογές και επαίνους σπίτι τους, λέγοντας συχνά για την αγάπη της ζωής της:
“….Osvaldo fue la persona que cada argentino querría ser- Ο Osvaldo ήταν το πρόσωπο ρο οποίο ο κάθε Αργεντίνος θα ευχόταν να βρίσκεται στη θέση του….”
και αργότερα:
“…. Αυτό που συνέβη ήταν ότι ο Osvaldo κέρδισε την αγάπη των ανθρώπων. Το πρόσωπο κυριάρχησε πάνω στον τραγουδιστή. Δεν είχε εχθρούς αλλά και άνθρωποι οι οποίοι δεν τον καταλάβαιναν εκείνο τον καιρό, άρχισαν σιγά σιγά να καταλαβαίνουν το μέγεθος του ανδρός…”
Η δισκογραφία του
Τραγούδια τα οποία συνέθεσε ο ίδιος ο Pugliese.
A los artistas plásticos
Adiós, Nonino/La Yumba
Amorand
Barriada
Barro
Brizna
Cardo Y Malvón
Como flor de yuyo
Compañera
De mi corral
El encopao
El negro cambamba
Hoy por hoy
Igual que una sombra
Judia
La Biandunga
La paponia
La yumba
La Yumba / Adiós Noniño
Malandraca
Marga
Mi compañera
Muchachita del amanecer
Navidad
Negracha
No juegues a la guerra
Noche de mayo
Pa'l vasco izurieta
Palabras de Osvaldo Pugliese
Para Héctor Larrea
Para los obreros gráficos
Protocoleando
Recién
Recuerdo
Se viene el 2000 =>Se viene el dos mil
Se viene el dos mil
Tokio luminoso
Tu abrazo, hermano
Una vez
Y somos la gente
Yo payador
Άλμπουμ που ο Pugliese ή η ορχήστρα του ηχογράφησαν.
40 Obras fundamentales [2CD]
Con sus grandes cantantes
Bailando Tango
Grandes exitos
Serie de oro
Tango History
Una orquesta, un cantor
Dos maestros, dos estilos
Vol. 01. - Osvaldo Pugliese y su orquesta - Años '52 / '53
Vol. 07. - Osvaldo Pugliese y su orquesta - Años '45 / '59
Los ineditos de Osvaldo Pugliese Vol.1
Los ineditos de Osvaldo Pugliese Vol.2
Pugliese en Nagoya (Japón) Año 1989 - En vivo - Vol 1
Pugliese en Nagoya (Japón) Año 1989 - En vivo - Vol 2
Los grandes clasicos del tango | 15 Grandes exitos
40 Grandes exitos [2CD]
La yumba
Coleccion
Osvaldo Pugliese Con Jorge Maciel Vol. 1
Osvaldo Pugliese Con Jorge Maciel Vol. 2
Osvaldo Pugliese Con Miguel Montero Vol. 1
Osvaldo Pugliese Con Roberto Chanel Vol. 1
Osvaldo Pugliese Vol. 1
Osvaldo Pugliese Vol. 2
Osvaldo Pugliese Vol. 3
Osvaldo Pugliese y su Orquesta Típica vol.2 1951-1958
El Eslabón Perdido
1949
El Dia De Tu Ausencia Cantan: Roberto Chanel, Alberto Morán
Osvaldo Pugliese y su Orquesta Tipica (1949)
Recuerdo 1944-1945
Edicion Aniversario (1905-2005)
Ausencia
En FM Tango
En vivo en el Teatro Colón
Los Nº 1 | Pa' Los Médicos
From Argentina to the world
In the 1940s
2x4 El maestro
Grandes Del Tango 19 - y su orquesta Vol3 [2CD]
Grandes Del Tango 2 Instrumentales [2CD]
Grandes Del Tango 9 Pugliese 2 [2CD]
Finally together Vol.2
Vieja Recoba: Canta Jorge Vidal
Antologia Vol 1
Antologia Vol 2
Antologia Vol 3
Antologia Vol 4
Antologia Vol 5
Antologia Vol 6
El maestro inedito
Maestro del tango
En FM Tango
A los amigos
Cantan Alberto Morán y Roberto Chanel
Cantan Miguel Montero y Jorge Maciel
Instrumentales inolvidables
Instrumentales inolvidables Vol. 2
Instrumentales inolvidables Vol. 3
Sus cantores de los '50 - Vidal, Cobos y Montero
Sus éxitos con Alberto Morán
Sus éxitos con Alberto Morán Vol. 2
Sus éxitos con Roberto Chanel
Tangos que traen recuerdos
Nostálgico
Επίλογος
Στις 2 Δεκεμβρίου 2005 γιορτάστηκαν τα εκατό χρόνια από την γέννηση του Osvaldo Pugliese. Για να εορτασθεί αυτή η επέτειος (L'Année Pugliese) έγιναν πολλές εορτές με εξέχουσα την ανοιχτή milonga στην Diagonal Norte and Maipú στο Μπουένος Άιρες, όπου πολλές ορχήστρες έπαιξαν προς τιμή του.
Osvaldo Pugliese 100th birthday-Part 1
Osvaldo Pugliese 100th birthday - Part 2
Ήταν τέτοιο το μέγεθος του ανδρός και η επιρροή του που ο Natalio Etchegaray, συγγραφέας του βιβλίου Don Osvaldo και φίλος του Pugliese, είπε για αυτόν:
“….H πολυπλοκότητα του Osvaldo, βρίσκεται στην απλότητα του. Η τεχνική του κατάρτηση και ικανότητα του επιτρέπει τρείς επικαλυπτόμενους ήχους: ο ήχος από τα βιολιά, ο ήχος από το μπαντονεόν και ο ήχος του πιάνου και των κοντραμπάσων. Και βέβαια όλα αυτά να ενώνονται αρμονικά μαζί. Αυτό είναι το τανγκό του Pugliese και είναι πράγματι πολύ δύσκολο να αντιγραφεί….”
