Sofia “La Negra” Bozán
O θηλυκός θρύλος του tango.
Το 1920, η «Madame Rasimi» επισκέφθηκε με τον θίασο του παρισινού θεάτρου Ba Ta Clan το Buenos Aires. Η 46χρονη τότε Γαλλίδα από την Λυών Bénédicte Rasimi έδωσε παραστάσεις στο Teatro Ópera και τότε ήταν που οι Αργεντίνοι ήλθαν για πρώτη φορά σε επαφή με το είδος θεάτρου που ονομάζεται «επιθεώρηση». Δύο χρόνια αργότερα ξεκίνησε να ανεβαίνει και αργεντίνικη επιθεώρηση και τότε ήταν που το tango έπαψε να αποτελεί αποκλειστικά είδος τραγουδιού και χορού και απέκτησε χορογραφίες, μπήκε στο θέατρο, στον κινηματογράφο και αποδόθηκε από χορευτικά σύνολα.
Το 1924 αρχίζουν να εμφανίζονται νέες ταλαντούχες γυναίκες στο θέατρο και τον κινηματογράφο της Αργεντινής που συνδύαζαν το τραγούδι με το tango και την υποκριτική. Τότε εμφανίστηκαν ονόματα όπως της:
Azucena Maizani με το δραματικό της στυλ.
Libertad Lamarque με το πιο λυρικό ύφος
Tita Mercello η οποία είχε μια εξαίσια φωνή.
Rosita Quiroga
Virginia Vera με την μελαγχολική φωνή της.
Ada Falcon.
Mercedes Simone.
Sofia Bozán.
Η τελευταία θεωρείται από πολλούς λάτρεις του tango ως η πιο αντιπροσωπευτική γυναικεία φωνή του tango, κάτι σαν το θηλυκό αντίστοιχο του Carlos Gardel. Δεν πήγε ποτέ στο ωδείο, συχνά έφευγε από τον τόνο που έδινε η ορχήστρα όταν τραγουδούσε, αλλά οι ακροατές ένιωθαν την ψυχή του Buenos Aires να βγαίνει ατόφια από την φωνή της.
Η Sofia “La Negra” Bozán όπως ήταν γνωστή η María Isabel Sofia Bergero (πήρε το επίθετο της καλλιτέχνιδας εξαδέλφης της Olinda Bozán η οποία και την έβγαλε στο τραγούδι στα 14 της, βρίσκοντάς της θέση στην χορωδία της θεατρικής εταιρίας Vittone Pomar) γεννήθηκε στις 5 Νοεμβρίου 1904 στο προάστιο Balvanera του Buenos Aires. Ήταν διάσημη ηθοποιός του vaudeville στο θέατρο και σε κινηματογραφικές κωμωδίες αλλά πάνω απ’ όλα ήταν μια μεγάλη τραγουδίστρια του tango για 3 δεκαετίες, από το 1925 έως και τις 9 Ιουλίου 1958 οπότε και πέθανε από καρκίνο.
Ήταν μία πραγματική σταρ, μια μυθική φιγούρα του Buenos Aires. Το όνομά της έμεινε συνδεδεμένο με το Teatro Maipo, ένα θέατρο 754 θέσεων στην πρωτεύουσα της Αργεντινής που λειτουργεί από τις 7 Μαΐου 1908 όπου εργάστηκε μεταξύ 1934 and 1954 και την αποκαλούσαν «η ψυχή του Maipo».
Ως ηθοποιός έκανε καριέρα στην κωμωδία αποτελώντας πρωτοπόρο του αργεντίνικου χιούμορ στον κινηματογράφο. Ξεκίνησε την καριέρα της ως ηθοποιός το 1931 και εμφανίστηκε σε περισσότερες από 30 ταινίες όπως το «Puerto Nuevo» (Νέο Λιμάνι) το 1936, «Loco lindo» (Όμορφος Τόπος) το 1937 και «Muchachas que estudian» (τα κορίτσια που σπουδάζουν) το 1939.
Η Bozán έγινε διάσημη και στην Ευρώπη και το 1931 περιόδευσε σε αυτήν, δίνοντας παραστάσεις στο Teatro de la Zarzuela της Μαδρίτης και το Palace του Παρισιού.
Ο Carlos Hechin θα έγραφε στο tango του «Negra Bozán» μετά τον θάνατό της: «…αγαπημένη Sofia, ψυχή του αργεντίνικου tango χωρίς άλλη όμοιά της, η ευγενική σου ψυχή είναι η έκφραση της πόλης μου…».
Ακόμη, έγινε το είδωλο της χειραφετημένης Αργεντίνας, καθώς μιλούσε χωρίς τα «ταμπού» που χαρακτήριζαν τις γυναίκες εκείνης της εποχής.
