El Flaco Dany
(8 May 1936 - 10 December 2019)
"...Το ταγκό είναι για την λεπτότητα. Φοβάμαι ότι το έχετε ή όχι - λέει τόσο πολλά για σας, τον τρόπο που αγκαλιάζετε τη γυναίκα, τον τρόπο που κάνετε παύσεις..."
Βιογραφία
Αδύνατος, ξερακιανός, τις περισσότερες φορές μαυρισμένος, με αγάπη στα τζιν αλλά και στα σταυρωτά κλασικά σακάκια. Στο πρόσωπο του ξεχώριζαν τα μεγάλα γαλάζια μάτια του και το χαμόγελο του γεμάτο πονηρία. Η απόλυτη παγκόσμια φιγούρα του milonga con traspié, ένας αυθεντικός porteño, γεννημένος από τα σπλάχνα της Αργεντινής, στη γειτονιά της La Paternal.
Το πραγματικό του όνομα ήταν Daniel García, αλλά όλοι θα τον θυμόμαστε ως El Flaco Dany.
Σε μια συνέντευξη στη Vanesa Úbeda, ο El Flaco σχολίασε τις απαρχές του στο ταγκό.
“…Το Tango ήρθε σε μένα όταν ήμουν πολύ νέος. Με τους γονείς μου πήγαινα μαζί τους στις αίθουσες (σάλες) όπου χόρευαν. Τότε δεν ήταν σαν τις σημερινές αίθουσες (σαλόνια), δεν υπήρχαν τραπέζια, η σάλα ήταν στο εσωτερικό και το τσάι σερβίρονταν έξω. Κι έτσι σιγά σιγά άρχισα να χορεύω τα πρώτα μου βήματα, ακολουθώντας τη μητέρα μου και αργότερα παρακολουθώντας τους μεγάλους χορευτές εκείνης της εποχής. Ήμουν οκτώ ή δέκα χρονών τότε. Όταν ήμουν κοντά στην ηλικία δεκαοχτώ ή δεκαεννέα, συνέχισα να μαθαίνω βλέποντας διαφορετικούς χορευτές..” “…Ήταν πολύ ωραίο να παρακολουθώ τους γονείς μου να χορεύουν, είχαν πολύ όμορφο στυλ (salon style). Μέχρι τότε, μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι, στην πραγματικότητα, δεν υπήρχαν δάσκαλοι για χορό ταγκό. Συνηθίζαμε να μαζευόμαστε τη Δευτέρα ή την Τετάρτη, για να χορέψουμε και να κάνουμε πρακτική στα βήματα μας . Ο Gavito, ο Juan Carlos Copes, ο Carlos Pérez ήταν εκεί μαζί με άλλους χορευτές…”
Τα πολλά χρόνια του στη milonga του έδωσαν ένα μεγάλο πλεονέκτημα στον τομέα διδασκαλίας του συγκεκριμένου στυλ (tango salon). Είχε μαθητές και οπαδούς παντού και το στυλ του τελειοποιήθηκε από τα αδιάκοπα πενήντα χρόνια χορού. Παρόλο που ο Dany δεν άφησε ποτέ τον κοινωνικό χορό, ήταν ο αφοσιωμένος φίλος του Carlos Gavito, που τον ενθάρρυνε να ταξιδεύει σε όλο τον κόσμο, να κάνει περιηγήσεις σε διαφορετικές πρωτεύουσες για να εξαπλωθεί το μοναδικό traspié (stumble-step) του.
Όταν ρωτήθηκε πώς προέκυψε η ιδέα του milonga con traspié, απαντά ότι συνέβη όταν έκανε πρακτική με έναν φίλο του τον Omar Vega, ο οποίος του έδειξε ένα νέο βήμα που φαινόταν να έμοιαζε με βήμα παραπατήματος. Σιγά σιγά άρχισαν να του δίνουν σχήμα και έτσι άρχισαν να χορεύουν το milonga con traspié. Μεταξύ των χορευτικών παρτενέρ του, μπορούμε να αναφέρουμε τις Silvina Vals και Luna Palacios.
Ο ποιητής Bebe Ponti, εμπνευσμένος από το στυλ και την προσωπικότητά του, έγραψε ένα τραγούδι για milonga, το “Milonga para El Flaco Dany” σε συνεργασία με τον κιθαρίστα και τραγουδιστή Ariel Prat.
“Milonga para El Flaco Dany”
Le dicen el Flaco Dany, traje blanco, rubio fuego y en sus pies dos llamaradas de un candombe arrabalero.
Porteño de pura cepa, bailarín de noche entera. Son sus pasos resonancias de una extirpe milonguera.
En un corte sentimiento y en el otro algún hechizo, taconeando sobre el piso, va danzando con el alba. Y entre cortes y quebradas una mina lo hace ovillo y el piolín de su cariño le remonta en vuelo el alma.
No tiene tiempo, ni tiene, otro oficio que no fuera. La milonga campo afuera y el candombe tango negro.
Que los baila de taquito donde raye la milonga con traspiés de compadrito y al compás de una bordona.
Ο El Flaco Dany ήταν και θα συνεχίσει να είναι στις καρδιές και το μυαλό μας ένας μεγάλος δάσκαλος του tango. Τα πιστεύω του και οι σκέψεις του για τον αγαπημένο του χορό είναι για εμάς μια πυξίδα προς το σωστό και το τέλειο.
"...Με το πάσο σου. Το ταγκό είναι πολύ πολύτιμο για να μην απολαμβάνεις τη μάθηση...”
“...Πρώτα μάθε την τεχνική, και στη συνέχεια ξέχασε την. Το σώμα θα το έχει, αλλά μόνο το πνεύμα σου κάνει το τανγκό. Όπως έλεγε ο φίλος μου Carlos Gavito, "… lo limpio no sirve. Hay que ensuciarlo,(…) tu personalidad tiene que dictar el baile, eso es que le falta al europeo …" …. “…το καθαρό και το σωστό δε λειτουργεί, πρέπει να το κάνεις βρώμικο, αφήστε τη δική σας προσωπικότητα να σχεδιάσει τον χορό, αυτό είναι που χάνουν οι Ευρωπαίοι...”
“...Η στάση, η τεχνική μπορεί να διδαχθεί, ακόμα και κάτι από μουσική, αλλά η λεπτότητα και ο αυτοσχεδιασμός είναι μέσα σου ή όχι, πρέπει να γεννηθείς μαζί τους...”
“...Είναι καλό που τόσοι πολλοί άνθρωποι άρχισαν τώρα να χορεύουν τανγκό, αλλά κοιτάξτε και τι χορεύουν. Χορεύουν κινήσεις, αντί να αισθάνονται («bailan movimiento, y no sentimiento»), κοιτάζουν στο πάτωμα και δεν νοιάζονται για τη γυναίκα στην αγκαλιά τους. Πολλοί φαίνονται σαν κλώνοι. Αυτό είναι λυπηρό για μένα, έμαθα ότι το τανγκό είναι σεβασμός, ίσως είμαι παλιομοδίτικος, αλλά τότε γιατί τόσοι πολλοί νέοι έρχονται στις τάξεις μου;...”
“...Τίποτα δεν είναι πραγματικά καινούργιο, όλα έχουν εφευρεθεί ήδη, αν παρακολουθήσετε το χορό του Todaro το 1953, βλέπετε ότι έχω δίκιο...”
“...Το ταγκό είναι για την λεπτότητα. Φοβάμαι ότι το έχετε ή όχι - λέει τόσο πολύ για σας, τον τρόπο που αγκαλιάζει τη γυναίκα, τον τρόπο που κάνετε παύσεις...”
“...Το τανγκό συμβαίνει βήμα προς βήμα κυριολεκτικά, τόσο λιγότερο το κάνετε, περισσότερο ταγκό είναι...”
